tüm yazılar

“ara sıra onları haklı bulup kendini dev bir x’e çevirmek ve denklemin bilinenlerini vererek seni bulmalarını sağlamak istiyorsun. öyle ya, böylelikle kurtulacaksın kendini bulmaya çalışmaktan.”

“davetlere icabet eder, heykelleşirsin. senin ödülün belki birkaç selam durulmasıdır taştan bedenine.”

“öyleyse neyle avunur insan, arkasında bıraktığını düşündüğünü miras karıncaların ölüm çemberine dönüştüyse?”

“ancak tam da gerçekliğin ortasındaydı miguel. demek bu kadar basitti, bir saniyede o mevzubahis aşkla tanışmış ve şimdiden esiri olmuştu onun.”

“bogotá’nın chapinero mevkiinde başından iki el ateş edilerek öldürülen ünlü gazeteci eduardo garcía’nın katilinin kimliği henüz belirlenemedi.”

“…río caquetá kıyısındaki kulübeme taşınmak istediğimi söylediğimde ağzından tükürükler saçarak “saçmaladığımı, aklımı yitirdiğimi ve orada asla yapamayacağımızı” söylemişti.”

“kendine sözler verirsin, ardından kimsenin duymadığından emin olduğunda da cayarsın onlardan.”

“yeni yıldan hiçbir beklentisi olamayan eski bir takvimim. sayfalarım çevrilmekten yıpranmış; yine de 32 aralık peşindeyim.”

“tilkinin hatası mıdır ürkek olmak ya da ağaca tırmanmak mıdır bir ayının ayıbı? doğasını kabullenmekte güçlük çekenlerin pastel boyalarıyla mı mavileşiyor gökyüzüm?”

“ve senin boşluğunun eseri tüm gereksiz aldanmaların ve yüklerin. gözyaşların hatırlatıyor seni sana ve can sıkıntısından yeşeren her çiçeği daha renksiz görüyorsun.”

“uzat ellerini ellerime, işte senin köklerin! bu nasıl bir çaba var olmaya? senin iplerin de benim!”

“ikinci el berjerimde sürdüğüm hükmümde yeri olmayan, hiçbir zaman kucağımda sakinleştirilmeyi hakketmemiş ve fakat yine de bir süredir kendine yer bulabilmiş tuhaf yüklerim havaya karışıyorlar.”

“güneşin utangaç edalarla saklandığı serin akşamüstü tonları. gözler hep turuncu, kan kırmızısı yerini çoktan bıraktı.”

“yüzlerine zorla acı fırçalanmış, suratları esasen sütliman bir tuval; ölen insanın ardından ölmüş numarası yapmaktalar.”

“bazı geceler öylesine çaresiz kalırsınız ki içinde bulunduğunuz tarihe takvimden bir çizik yakıştırmak istersiniz.”

“dolayısıyla her yolculuğum bilinmez topraklara ve her yolculuk bilemediğim sonuçlara gebe.”

“insanoğlu, zayıf kolların. her yaptığın bir yenilgiye çıkıyor kaçınılmaz olarak. yaşamak, yaşamak, yaşamak.”

“bu nedenledir ki aceleyle ölen insanların suratlarında hep komik, kendinden tezat birkaç milyon ifade bulunur. sanırım.”

“gündeviren’in tek bir felsefesi var. günaşırı düşüncelerime bir liman olması! pekala, üç haftadır hiçbir düşünce kafamdan geçmediği için mi yazmıyorum?”

“her “iyi misin?” sorusu, altında bir şeylerin kötü gitmesi gerektiği, her “bir şeye ihtiyacın var mı?” sorusu, altında bir şeylere ihtiyacın olması gerektiği önkoşulunu barındırır.”

“ömrüm, bir anlar kolajı. bense ortada olmayan bir olay örgüsüne inanıyorum. karanlık odam dışındaki her şeyin yaşadığına eminim.”

“çökmüş ruhlar bütünü, toplumun birbirine muhtaç bakır atomları! aşıyor musunuz bireysel dağlarınızı? ruh dağlarınızın zirvesinde oturmuş, örtülere sarılmış hüznü gördünüz mü?”

“özür dileyemediğim için mutluyum. milyarlarca insanın çiftleşmesi ve sokakta başıboş gezmesi benim suçum değil. bu gazete büfesinin görüşümü kapaması benim suçum değil. oysa aklıma başka bir şey takılıyor.”

“oysa canlı olan her şeyin canı sıkılıyor. bu nedenledir ki dünya denilen mavi-nokta sahnemiz uyduruk dramalarla dolu.”

“yalnızlık tablosu dağ. kendine has uçurumlar. yine de uçurumlar. eğimlerinde bir keçi. tırmanmaktan ıskalamış manzarayı. benim gördüğümü göremeyen bir keçi. bu daha doğru.”

“ben bunları düşünürken karton bardaktan ses geliyor. elli cent. kendi statümü ortaya koyduğum mezatımız fena başlamadı. arttıran olacak mı diye meraklanıyorum.”

“-din meselesini konuşmamamız gerektiğini söylemiştim. benim inançlarım seni ilgilendirmiyor. ayrıca… geri kalanını dinleyemiyorum.”

“kahvemden bir yudum aldım. bunu açıklamanın bir yararı yok, diye düşündüm. kaçtığım şeyi yaşarken kaçışımı nasıl anlatabilirdim vanessa’ya, bilemiyorum.”

“aleksander’ın bir süre sessiz kaldığının farkına varıyorum. -neyse, önemli değil. birer kadeh daha?”

“ben bunları düşünürken elimden yığınlar halinde “şimdiki an zerreleri” göç ediyor ve beni kolayca ezen geçmişimin topraklarında yine bana karşı savaşıyor.”

“işin delilik kısmı da budur! her şeyin doğasını şaşırmış sizler, yeni anlam dehlizleri uydurarak kendinizi aslolan ışıktan mahrum bırakıyorsunuz ve orada şişkin benliğinizle sıkışıyorsunuz.”

“raffaello’nun freskinden çığlıklar tekrar yükseliyor. hakikatin iki temsili, hiçbir öğretmeni olmayan iki adam; bilgeliğin aktarılamazlığından emin, yaşamın ta kendisi ile meşgul oluyor.”

“bir düşecek olsam şu camların ortasından, yok olacak dertleri, insanları ve bir anda hiçe dönüşecek, hiç yaşanmamış varsayılacak hayatları duyumsayacaktım. son duyumsadığım şey, her şeyi öldürecekti.”

“uçurumları düşlediğinde uçurum kenarındaki bir incir ağacını düşün. onun meyvelerini yalnızca kargalar yer.”

“halikarnassos’un gözyaşları dominant süzülüyor limanlarında. turnaround bekliyor ama ardından yine tonik kederleniyor.”

“kendime yarattığım ızdırapların zincirine vurulmuş, durumları ve koşulları suçlayarak on yıllar geçirmişim.”

“zarfın üzerinde “bizlerin itirafı” yazıyor. içindeki de çirkin bir el yazması. bu karman çorman mektubu okuyabildiğim kadarıyla yazıyorum.”

“biricikler ordusu sokaklarda taban eritti. biricik öldüler. kimse onları hatırlamadı.”

“bugün bizim merdivenlerin altında can çekişen bir böcek gördüm. ölmek üzereydi. izlemekle yetindim. en son hareketsiz kaldığında onun böcekliğinden emin oldum. ölebiliyordu.”

“öyleyse kabullenmelisin, sen mutlu olmak için burada değilsin. kim ki kandırıyor seni yaşamın özü hakkında, ona sırtını dönmelisin.”

“gökyüzündeki yıldızların boynunu ısırdığını söylemiştin. sana o yıldızı vereceğim, miguel.”

“güneş bu saatlerde hep sarhoş ve şimdi ufukta okyanusun dibine doğru devriliyor. yalnızım ve üzerimde gece.”

“yol, zihnimizle kısıtladığımız özgürlük ovalarıdır. ovanın ufuklarına dağlar serpmişizdir.”

“nasıl isimler taktınız sefilliğinize, pencere kenarlarınıza hangi modern-estetik saksılar koyup dış manzarayı güzelleştirmeye çalıştınız?”